බවට මේ දවස්වල විශ්වවිද්්‍යාල සිසු සිසුවියන් පත්ව ඇත. අධ්‍යාපන පෞද්ගලීකරණය සඳහා සැලසුම් කරමින් ඒ සඳහා සුදානම් වන ආණ්ඩුවට එරෙහිව වීදි බසින ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව
ඔවුන්ගේ ප්‍රධාන හතුරා වීම අහඹුවක් නොවේ. ඒ නිසා ඔවුන් L.T.T.E ය සමඟත් පාතාලය සමඟත් සම්බන්ධයක් ඇති බව කියමින් ඔවුන්ව මර්ධනයකට සූදානම්ව ඇත. පාලකයන්ට
අනුව විශ්වවිද්්‍යාල බිම යනු තවමත් මුදා නොගත් කලාපයකි. ඒ හෙයින් යුද හමුදා බෆල් රථ, කලු කමිස කැරලි මර්ධකයින් හමුදා සාමාජිකයින් සියල්ලම මේ දවස්වල විශ්ව
විද්්‍යාල ඉදිරිපිට Park කර ඇත. ලොක්කන් කියන පදේට නටන්න රටේ ජනතාවක් සිටින නමුත් උගත් මිනිස්සු එසේ නැටවිම ලෙහෙසි නොවන බව තේරුම් ගැනිම පසුගිය දා ක්‍රියාත්මක වු සරසවි ඇදුරු වැටුප්
සටනද වත්මන් ශිෂ්‍ය අරගලයද හොඳටම ප්‍රමාණවත්ය. ආණ්ඩුවලට අවශ්‍ය දේ කර ගැනිමට කවදත් සරසවි ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව හා රටේ විද්වත් ප්‍රජාව ඉඩ දුන්නේම නැත. කවදත් ඔවුන් හරහට සිටි. ආර්ථික අර්බුධය හමුවේ ආණ්ඩුවේ පැවැත්ම ආරක්ෂා කර ගැනීමට ඇති එකම සූත්‍රය පෞද්ගලීකරණයම වේ. එය අන්තර්ජාතික මූල්්‍ය සංවිධාන වල උවමනා එපා එපාකම් මත සිදු වේ. මේ අනුව රජයේ වයදම් කප්පාදුව මත අධ්‍යාපනය අංක එක බවටත් සෞඛ්‍ය දෙවැන්න බවටත් පත්ව වාර්ෂික ප්‍රතිපාදන අඩුකර ඇත. මේ තත්වය හමුවේ
වීදි බසින ශිෂ්‍යයාත් පීඩිතයාත් ආණ්ඩුව හමුවේ මර්ධනයට ලක් වෙමින් ඇත.
ඔවුන්ගේ අධිකාරී සියල්ලම ප්‍රපාතයට යාම වැලැක් විය නොහැක. මේ බව දන්නා ආණ්ඩුව තමන්ට එරෙහි වන හැමෝගේම ඔලු පලන්නට සූදානම්ය. නැත්නම් පැහැරගෙන ගෙන ගොස් මාරා දමන්නට සුදු වැන් සියල්ලම සීරුවෙන්ය. මේ තත්වය පාලකයන්ගේ පරසතුරන් වු සරසවි ප්‍රජාවට පමණක් උරුම නොවන්නකි. අද එහා ගමට ගිය ඔවුන් හෙට අල්ලපු ගෙදරටත් අනිද්දාට අපේ ගෙදරටද එනු නොඅනුමානය. එහෙයින් සියලු දෙනාට තීරණය කිරිමටත් තෝරා ගැනිමටත් දෙකක් තිබේ. එක්කෝ තම වගකිම තේරුම් ගෙන සටන්
කිරිමය නැත්නම් ජීවිතය අරක්ෂා කර ගැනිමට යටත්වීමය.සමහරු වෙන දෙයක් වෙද්දෙන් කියා බලාගෙන සිටිනු ඇත. නැත්නම් ගෞරවනීය ලෙස යටත් වනු ඇත. ඒ සඳහා අරලියගහ මැදුර විවෘතව ඇත. එහි ආප්පද කෝපි සූදානම්ව ඇත. කළ යුත්තේ දෙපා ලෙව කෑමය. එහෙමත් නැත්නම් මේ එකක්වත් තමන්ට නොගැලපේනම් සිය දරු පවුලද සමග රට අතහැර පලා යාමය.
කොහොමනමුත් පසුගියදා සිදු වු සිදුවිම් වලින් මෙරට පාලකයින් ජනතාව ඉදිරියේ හෑල්ලු විය. හෑල්ලුවෙනවාට අමතරව ජනතාව ඉදිරියේ බොරු දෙසාබාමින් ඔල මොට්ටල වැඩද කළබව නොරහසකි. වැරැද්දේ වගකීම බාර ගැනිමට තරම් උකුණු හිසක් තරම්වත් මොලයක් නොතිබු ඇමතිවරුත් ජනතාව ඉදිරියේ නිවැරදි වීමට සූදානම් නැති නිළධාරීනුත් ඔවුන්ව පත්කල පාලකයිනුත් අවසානයේ වැඩ වරද්දාගෙන ඇත. එහෙයින් මේ අවුල නිරවුල් කළ යුතුය. ඒ සඳහා යටත් වීම හෝ දණගැසිම වෙනුවට සටන් වැදිය යුතුය. වැඩවරද්ද ගන්නා ආණ්ඩුව හෝ පාලකයින් වෙනුවට වැඩ කළ හැකි ජනතාවට වගකියන හා නිහතමානි මිනිසුන් සහිත සමාජයක් දක්වා මෙය වෙනස් කළ යුතුය. ඒ සඳහා ඔබ සූදානම් විය යුතුය.
Posts
0 comments:
Post a Comment